Collecte Columnakerk zondag 26 april voor INLIA
De stichting INLIA is al meer dan 30 jaar actief in de opvang en begeleiding van asielzoekers in Groningen en Drenthe. Door de expertise die de stichting heeft opgebouwd wordt er ook naar hen geluisterd door gemeentelijke instanties. Naast het bieden van humanitaire hulp ondersteunt INLIA vluchtelingen en kerken met allerlei juridische vraagstukken en zoekt samen met hen naar mogelijkheden voor het verkrijgen van een status of terugkeer. De stichting ontvangt geen overheidssubsidie en is afhankelijk van kerkelijke en particuliere geldbronnen. Lees hieronder meer over INLIA.
Over INLIA
De Stichting INLIA (Internationaal Netwerk van Lokale Initiatieven voor Asielzoekers) is in 1988 opgericht door lokale geloofsgemeenschappen die samen de verbondstekst opstelden en onderschreven, die naar de plaats van ontstaan het ‘Charter van Groningen’ is genoemd. Het bureau van INLIA fungeert sindsdien als dienstencentrum voor honderden kerken en anderen zoals rechtshulpverleners en vluchtelingenwerkgroepen, die zich voor asielzoekers in nood inzetten, en inmiddels ook als kenniscentrum voor burgelijke gemeenten en overheden. Actuele thema’s waar INLIA zich nu mee bezighoudt zijn o.a. de zogenaamde Bed,Bad,Brood-voorzieningen voor dakloze asielzoekers, het ‘kinderpardon’ en de integratie van statushouders (de ‘TussenVoorziening’).
Zie ook www.inlia.nl voor recent nieuws, bijvoorbeeld over tijdelijke uitbreiding van de opvang in Groningen i.v.m. preventie van Corona.
Bed-Bad-Brood
De Protestantse Kerk in Nederland (PKN) heeft in 2013 met succes een klacht ingediend bij het Europees Comité voor Sociale Rechten (ECSR) over het ontzeggen van basisvoorzieningen aan groepen asielzoekers. Het ECSR heeft in november 2014 het definitief oordeel gepubliceerd: Nederland schendt de mensenrechten door afgewezen asielzoekers datgene te onthouden wat als minimum voor een menswaardig bestaan wordt beschouwd: voeding, kleding en onderdak (‘bed, bad en brood’).
De verantwoordelijke staatssecretaris bleef weigeren aan deze juridisch bindende uitspraak gehoor te geven en schoof zijn zorgplicht af naar de samenleving. Vele gemeenten in Nederland bieden sindsdien daarom ‘bed-bad-brood’-voorzieningen aan asielzoekers die door het rijk op straat zijn gezet. Deze mensen zijn overigens lang niet altijd ‘uitgeprocedeerd’ – veel van hen zijn nog in afwachting van een beslissing in hun nog lopende procedure, of hebben meer tijd nodig om de benodigde papieren voor hun vertrek uit ons land te regelen.
Op verzoek van het gemeentebestuur van de verantwoordelijke centrumgemeente Groningen biedt INLIA sinds maart 2015 een zgn. ‘BBB-Plus’-faciliteit, bestemd voor in de provincie Groningen uit rijksvoorzieningen (zoals ‘Ter Apel’) op straat gezette asielzoekers. In het voormalig Formule 1-hotel en op een voormalig ‘Zonnebloem’-schip wordt sindsdien aan plm. 200 personen 24-uurs opvang geboden, plus ondersteuning en begeleiding bij het ontwikkelen van een realistisch, veilig en verantwoord toekomstperspectief in het land van herkomst of een derde land, of eventueel alsnog een legale verblijfsstatus in Nederland. De methodiek van het inventariseren en wegnemen van belemmeringen, waardoor een realistische, bestendige oplossing mogelijk wordt, is door INLIA ontwikkeld in het kader van het voormalige project ‘Transithuis’, samen met Kerk in Actie. Voor onze werkwijze is veel belangstelling van andere gemeenten, die net als wij van mening zijn dat ‘de straat’ niet de oplossing is, maar juist deel van het probleem. Zo coördineert INLIA sinds oktober 2018 op verzoek van de gemeente Emmen ook de BBB+voorziening voor dakloze vreemdelingen in Zuidoost-Drenthe.
Inmiddels erkent de rijksoverheid, na jarenlange onderhandelingen met de gemeenten, ook weer haar verantwoordelijkheid voor het vraagstuk van op straat gezette asielzoekers die ons land (nog) niet kunnen verlaten. Daarom is op 1 april 2019 met financiële steun van het rijk een pilot van start gegaan, waarbij op 5 plaatsen in ons land een Landelijke Vreemdelingen Voorziening wordt opgezet. De BBB+ van INLIA en de gemeente Groningen is een van die vijf LVV-locaties; de overige zijn in Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en Eindhoven.
Kinderpardon
Het onderwerp ‘kinderpardon’ voor in ons land ‘gewortelde’ kinderen houdt ons al jarenlang bezig. Onder druk van de samenleving (gemeenten, kerken, scholen enz.) is enkele malen een landelijke regeling gemaakt, die helaas steeds zo restrictief werd uitgelegd en toegepast dat er nog steeds veel kinderen buiten de boot bleven vallen, omdat ze de dupe werden van de keuzes van politici of hun ouders, waaraan ze zelf part noch deel hadden. Met name het zeer strikt gehanteerde zogenaamde ‘toezichtscriterium’ heeft in veel gevallen een humane oplossing in de weg gestaan. Na de geruchtmakende, permanente kerkdienst in de Bethelkapel in Den Haag voor de Armeense familie Tamrazyan (okt 2018-jan 2019) kwam er nog een laatste maal een ‘Afsluitingsregeling Kinderpardon’. INLIA heeft met financiële steun vanuit haar kerkelijke achterban vele tientallen gezinnen kunnen helpen voldoen aan de absurd hoge legesverplichting die aan aanvragers was opgelegd. Helaas blijkt ook nu weer dat veel kinderen en hun gezinsleden ten onrechte worden afgewezen. INLIA blijft zich inzetten, langs juridische en politieke weg, voor een humane oplossing die recht doet aan de belangen van de betrokken kinderen en hun gezinsleden, in lijn met het ook door Nederland ondertekende Internationale Verdrag inzake de Rechten van het Kind.
TussenVoorziening voor Statushouders
Toen de asielzoekerscentra overvol raakten met aan de voorkant instromende asielzoekers en aan de achterkant statushouders die niet konden uitstromen omdat er nog geen huis voor hen beschikbaar was, zette INLIA het pilotproject ‘TussenVoorziening’ op. De tweeledige doelstelling was het enerzijds wegnemen van de druk van nieuwkomers op azc’s en het anderzijds vergemakkelijken van de integratie en participatie van de statushouders, door ze vanuit de ‘TussenVoorziening’ alvast voor te bereiden op hun ‘landing’ in onze lokale samenleving. Het project was opgezet in samenwerking met een vijftal NoordDrentse gemeenten en het COA. Na de eerste twee jaar is de pilot voortgezet als onderdeel van het Rijksprogramma Flexibilisering Asielketen. Gebleven is de actieve participatie van vele vrijwilligers vanuit o.a. de kerkelijke achterban van INLIA in Noord-Nederland.
Overig
Uiteraard gaat ook het overige werk van INLIA door: juridische en maatschappelijke spreekuren, bemiddeling naar noodzakelijke medische zorg voor onverzekerbare vreemdelingen, voorlichting aan diaconieën en gemeenten enz. Uw steun is daarbij nog steeds heel hard nodig. Hartelijk dank voor uw bijdrage!